پورت SFP چیست؟
SFP یک فرستنده و گیرنده با قابلیت اتصال بی درنگ می‌باشد و عملکرد آن به گونه‌ای می‌باشد که می‌تواند سیگنال‌های الکتریکی و نوری را به یکدیگر تبدیل کند و باعث افزایش فاصله لینک به نقطه ثانویه شود.
این تکنولوژی بیشتر در انتقال‌های گیگ با فاصله کوتاه و طولانی به کار می‌رود که بر اساس استاندارد‌های IEEE استفاده می‌شود.
انواع SFP بر اساس استاندارد IEEE
برای انتقال‌های کوتاه و متوسط مدل‌های SFP ۱۰۰۰ base-t و ۱۰۰۰ base -sx SFP طراحی شده‌اند.
۱۰۰۰ base-t:
با پورت RJ۴۵ طراحی شده است، در این انتقال کابل‌های مسی می‌توانند تا ۱۰۰ متر را پشتیبانی کنند.
۱۰۰۰ base -sx SFP:
به معنای کوتاه برد می‌باشد، این فرستنده گیرنده در طول موج ۵۵۰ نانومتر روی کابل‌های فیبر مالتی مود lc کار می‌کند که تا ۸۵۰ متر را پشتیبانی می‌کند.
برای انتقال‌های از راه دور ۱۰۰۰ base -lx SFP طراحی شده‌اند و از یک اتصال ۱۰ کیلومتری پشتیبانی می‌کند و با طول موج ۱۳۱۰ نانومتر بر روی کابل‌های سینگل مود دوبلکس LC کار می‌کند.
علاوه بر این مدل‌های ۱۰۰۰ base -ex SFP و ۱۰۰۰ base -zx SFP به ترتیب می‌توانند تا ۴۰ و ۸۰ کیلومتر را بر روی کابل‌های دوبلکس سینگل مود پشتیبانی کنند.
SFP dibi چیست؟
برای کاهش در میزان مصرف کابل فیبر نوری و اقتصادی‌تر شدن زیر ساخت فیبر نوری از SFP dibi می‌توان استفاده کرد، زیرا می‌تواند انتقال دوطرفه در فیبر را انجام دهد.
باید همیشه به این نکته توجه کرد که DIBIها باید همیشه به صورت جفت با طول موج یکسان استفاده شوند.
با توجه به تقاضا برای افزایش ظرفیت شبکه و کاهش هزینه‌های فیبر، فناوری WDM به کار گرفته شده است زیرا اجازه می‌دهد داده‌های بیشتری در یک فیبر هنگام ترکیب فرستنده و گیرنده WDM با یک WDM MUW منتقل شود.
انواع فرستنده‌های VDM و کابرد طبق اساندارد
فرستنده‌های WDM شامل دو مدل CWDM SFP و DWDM SFP هستند.
CWDM SFP:
این SFPها در ۱۸ طول موج از ۱۲۷۰ نانومتر تا ۱۶۱۰ نانومتر عرضه می‌شوند و معمولا تا فاصله ۸۰ کیلومتر را پشتیبانی می‌کنند.
DWDM SFP:
این SFPها در این مدل شبکه‌ها تا ۴۵ طول موج و فاصله ۸۰ تا ۲۰۰ کیلومتر را پشتیبانی می‌کنند.
